- mensûc
- (A.)[ جﻮﺴﻨﻡ ]dokunmuş.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
MENSUC — (Nesc. den) Dokunmuş, dokunulmuş, dokunulan. Örülmüş. İşlenmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
darayı — canfes, harirden mensuc kumaş, şahi … Çağatay Osmanlı Sözlük
edres — harirden mensuc bir nevi kumaş dir, ekser Buharada nesc olunur … Çağatay Osmanlı Sözlük
örmek — deve yününden mensuc bir nevi aba … Çağatay Osmanlı Sözlük